Układ nerwowy odpowiada za odbieranie, przewodzenie i odpowiednie reagowanie na bodźce, dlatego musi sprawnie i szybko przewodzić impulsy i zawarte w nich informacje. Dendryty odbierające informacje z poprzednich aksonów w synapsach i przekazują impuls do ciała komórki, neuryty (aksony) – od ciała komórki do synapsy.
Błona neuronu w stanie spoczynku jest spolaryzowana, tzn., że jest pobudliwa i po jej zewnętrznej stronie błony dominują ładunki dodanie, a wewnętrznej ładunki ujemne. Możliwe jest to dzięki nierównomiernemu rozmieszczeniu jonów - w spoczynku na zewnątrz jest przewaga kationów, a wewnątrz anionów. Różnica potencjałów między wewnętrzną i zewnętrzną strony błony to potencjał spoczynkowy. W miejscu, gdzie zadziała bodziec wzrasta przepuszczalność błony, w wyniku tego jony przepuszczają się zgodnie z różnicą stężeń oraz zgodnie z różnicą potencjałów – to powoduje chwilową depolaryzację błony. Nowy układ ładunków to potencjał czynnościowy.
Impuls nerwowy to nic innego jak potencjał czynnościowy przemieszczający się wzdłuż błony neuronu. Po przejściu impulsu nerwowego następuje szybka repolaryzacja, czyli przywrócenie potencjału spoczynkowego i tak komórka znów staje się pobudliwa. Polega to na aktywnym przenoszeniu jonów na zewnątrz komórki i wymaga nakładów energetycznych w postaci ATP.
Zmielinizowane neurony mają przewężenia w mielinie, tzw. przewężenia Ranviera, co sprawia, że impuls przepływa przez nie błyskawicznie, bo przeskakuje od zwężenia do zwężenia. Każda synapsa spowalnia za to impuls.
Przewodzenie impulsu nerwowego Wasze opinie