Arktyka to ogromny ocean (Ocean Arktyczny) pokryty lodem i otoczony przez bezdrzewny zamarznięty grunt, znajdujący się na północnym biegunie Ziemi. Sam Biegun Północny zlokalizowany jest na samym środku Oceanu Arktycznego i otacza go Alaska, Kanada, Grenlandia oraz Rosja. Ocean ma 4km głębokości. Latem temperatura osiąga wartości rzędu 0°C i występuje światło, zimą z kolei temperatury oscylują wokół -30°C i panuje mrok. Średnie roczne prędkości wiatru na Arktyce wynoszą 10 węzłów. Noc trwa tam nieprzerwanie przez pół roku. Arktyka w przeciwieństwie do Antarktydy, jest zamieszkana przez ludzi. Archeolodzy i antropolodzy szacują, że Arktyka zamieszkana jest od około 20 tys. lat. Można znaleźć tam takie grupy etniczne jak: Inuici w Kanadzie i na Grenlandii, Yu'pik, Iñupiat oraz Athabascan na Alasce, Czukcze i Nieńcy w Rosji (Syberia), Lapończycy (Skandynawia). Wielu ludzi żyje obecnie na Arktyce podobnie jak ich sąsiedzi z południa, w nowoczesnych domach i ze współczesnymi urządzeniami. Niemniej jednak, istnieje aktywny ruch wśród rdzennych mieszkańców Arktyki, aby wrócić do tradycyjnej wiedzy i umiejętności, takich jak polowanie, rybołówstwo, pasterstwo i do języka ojczystego.
Autor zdjęcia: NASA Goddard Space Flight Center’s photostream [CC-BY-2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0)]
Niegdyś Arktyka poznawana była poprzez tzw. „wyprawy” mające na celu zdobycie Bieguna Północnego, znalezienie "Przejścia Północno-Zachodniego" dla żeglugi oraz poszukiwanie i zabijanie wielorybów i innych gatunków zwierząt. Obecnie wyprawy te zastąpione zostały rejsami na ogromnych statkach badawczo-naukowych, tymczasowymi obozami na lodzie lub stałymi stacjami badawczymi. Ostatnio opracowane zostały bezzałogowe stacje obserwacyjne.
Autor zdjęcia: Wapster [CC-BY-2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0)]
Autor zdjęcia: Wapster [CC-BY-2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0)]
Istnieje kilka gatunków zwierząt unikalnych dla Arktyki: niedźwiedź polarny, mors oraz wół piżmowy jak również wiele gatunków ptaków, które spędzają tam lato. Posiada ona wiele surowców naturalnych: paliwa kopalniane, złoto i metale użytkowe, diamenty, choć prawdziwy potencjał tego obszaru nie jest do końca znany.
Środowisko Arktyki jest wyjątkowe i daje możliwości wielu odkryć w obszarze fizyki oraz biologii. Na Arktyce występują zjawiska, które możemy obserwować w niewielu innych miejscach Ziemi takie jak złudzenia optyczne i akustyczne, np.: przy odpowiednich warunkach pogodowych rozmowa ludzi może być słyszana przez innych na odległość ok. 3 kilometrów, pojawiają się Aurory (zorze polarne), korony i antykorony (pierścienie światła tworzące świetlne dyski lub szereg pierścieni wokół Słońca / Księżyca lub wokół cienia rzucanego przez obserwatora na chmury lub mgłę), wodne niebo (ciemny wygląd spodniej warstwy chmur, gdy znajduje się nad powierzchnią wód otwartych) oraz migoczący lód (białe olśnienia widziane od spodu niskich chmur świadczące o obecności lodu, który może być zbyt daleko, aby go zobaczyć), miraże górne (obraz obiektu pojawia się powyżej rzeczywistego obiektu, odległe obiekty mogą zdawać się unosić w powietrzu lub obiekty poniżej linii horyzontu mogą stać się widoczne), miraże dolne - fata morgana (złożona iluzja sprawiająca, że odległe obiektu są zniekształcone i wydłużone pionowo), zamglenia optyczne (poblask działający podobnie jak mgła i rozmywający obiekty widziane z daleka – występują dość często na Arktyce), halo (świetliste tęczowe aureole wokół Słońca), parheliony (słońca poboczne), mgliste łuki (powstają podobnie jak tęcza jednak nie mają kolorów – tzw. biała tęcza) oraz zamiecie (niebo i śnieg przyjmują jednolitą biel sprawiając, że horyzont jest nierozróżnialny, zacierając perspektywę są bardzo niebezpieczne).
Autor zdjęcia: johanleijon [CC-BY-2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0)]
Środowisko Arktyki jest wyjątkowe i daje możliwości wielu odkryć w obszarze fizyki oraz biologii. Na Arktyce występują zjawiska, które możemy obserwować w niewielu innych miejscach Ziemi takie jak złudzenia optyczne i akustyczne, np.: przy odpowiednich warunkach pogodowych rozmowa ludzi może być słyszana przez innych na odległość ok. 3 kilometrów, pojawiają się Aurory (zorze polarne), korony i antykorony (pierścienie światła tworzące świetlne dyski lub szereg pierścieni wokół Słońca / Księżyca lub wokół cienia rzucanego przez obserwatora na chmury lub mgłę), wodne niebo (ciemny wygląd spodniej warstwy chmur, gdy znajduje się nad powierzchnią wód otwartych) oraz migoczący lód (białe olśnienia widziane od spodu niskich chmur świadczące o obecności lodu, który może być zbyt daleko, aby go zobaczyć), miraże górne (obraz obiektu pojawia się powyżej rzeczywistego obiektu, odległe obiekty mogą zdawać się unosić w powietrzu lub obiekty poniżej linii horyzontu mogą stać się widoczne), miraże dolne - fata morgana (złożona iluzja sprawiająca, że odległe obiektu są zniekształcone i wydłużone pionowo), zamglenia optyczne (poblask działający podobnie jak mgła i rozmywający obiekty widziane z daleka – występują dość często na Arktyce), halo (świetliste tęczowe aureole wokół Słońca), parheliony (słońca poboczne), mgliste łuki (powstają podobnie jak tęcza jednak nie mają kolorów – tzw. biała tęcza) oraz zamiecie (niebo i śnieg przyjmują jednolitą biel sprawiając, że horyzont jest nierozróżnialny, zacierając perspektywę są bardzo niebezpieczne).
Autor zdjęcia: johanleijon [CC-BY-2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0)]
Arktyka Wasze opinie