Trąba wodna

Trąba wodna to zjawisko meteorologiczne, polegające na powstaniu wirującego leja u podstawy chmury, który łączy się z powierzchnią wodną. Mogą powstać zarówno z chmury deszczowo-kłębiastej (cumulonimbusa), jak również z cumulusa, czyli chmury kłębiastej. Długość ich trwania na ogół nie przekracza 10 minut. 
Powstaje w wyniku różnicy temperatur i ciśnień. 
Zbiornik wodny wolnej przyjmuje ciepło i wolnej je oddaje, dlatego gdy przez cały dzień się nagrzewa, większą część nocy się ochładza. Gdy napłynie masa zimnego powietrza (arktycznego) między nagrzaną powierzchnią wody, a zimną atmosferą tworzy się wielka różnica temperatur. Prowadzi to do powstania silnych prądów wstępujących, unoszących ku górze ciepłe i zarazem lżejsze powietrze. W wyniku tego może powstać lej kondensacyjny, w postaci stożka lub kolumny, czyli wirująca chmura, która ulega kondensacji. Chłodne powietrze opada w postaci prądów zstępujących, wypierając ciepłe powietrze i prowadząc do „przesunięcia” wiru do pionu. Gdy to nastąpi lej może połączyć się powierzchnią wody. 
Monogram SWI (Szilagyi Waterspout Index) służy do przewidywania trąb powietrznych na podstawie występującej różnicy temperatury powietrza między powierzchnią wody a wysokością, na której ciśnienie ma wartość 850 hPa oraz różnicy wysokości między poziomem równowagi i poziomem kondensacji chmur. 
Z obserwacji wynika, że trąby wodne mają miejsce głównie przed południem i późno popołudniu. 
Nad Morzem Bałtyckim są obserwowane często w okresie późnego lata.