Budowa liścia

Liść to końcowy odcinek rozgałęzienia pędu i jest głównym miejscem przebiegu fotosyntezy (liście określane są panelami słonecznymi roślin). Poza funkcją odżywczą liść może pełnić również rolę czepną, spichrzową oraz ochronną. Liść jest również miejscem zachodzenia transpiracji, gutacji  oraz wymiany gazowej rośliny. Wszystkie te funkcje zachodzą z dużą sprawnością dzięki blaszkowej budowie liścia, która gwarantuje korzystny stosunek powierzchni do objętości. Blaszka liściowa wyrasta bezpośrednio z łodygi lub łączy się z nią za pośrednictwem ogonka liściowego. Ponadto liście wyposażone są w pochewkę liściową oraz przylistki, które pełnią funkcję ochronną i asymilacyjną.

Wnętrze liści zbudowane jest z 3 rodzajów tkanek – epidermy, mezofilu oraz tkanki przewodzącej. Epiderma okrywa resztę tkanek i chroni je przed środowiskiem zewnętrznym. Zewnętrzna część epidermy pokryta jest dodatkową warstwą ochronną – kutyną, która chroni roślinę przed nadmierną utratą wody. Poza tym epiderma wytwarza aparaty szparkowe, pośredniczące w transpiracji oraz włoski, zatrzymujące wodę blisko blaszki liściowej. Mezofil zbudowany jest głównie z miękiszu asymilacyjnego — gąbczastego oraz palisadowego. Jego głównym zadaniem jest przeprowadzanie procesu fotosyntezy.  Tkanki przewodzące w liściu tworzą charakterystyczne dla tego organu unerwienie, które pełni dodatkowo funkcję usztywniającą blaszkę. Wiązki przewodzące dostarczają komórką liścia wody i soli mineralnych, oraz odprowadzają wyprodukowane asymilaty do pozostały partii rośliny.

Ważnym aspektem klasyfikacji roślin jest również ich filotaksja (ulistnienie) tj. rozmieszczenie liści na łodydze. Wyróżnia się liście – skrętoległe, naprzeciwległe, nakrzyżległe i okółkowe.