Wzór na ruchliwość cząstki koloidalnej ma postać:
\(u=\frac{D\xi}{\eta}\cdot C\)
\(u\) - ruchliwość cząstki koloidalnej w przypadku elektroforezy \([\cfrac{m^2}{V\cdot s}]\),
\(D\) - współczynnik dyfuzji \([\frac{m^2}{s}]\),
\(\xi\) - potencjał elektrokinetyczny \([\frac{V}{m}]\),
\(\eta\) - lepkość \([\frac{kg}{m\cdot s}]\),
\(C\) - stała zależna od wymiarów, kształtu, orientacji cząstek.
\(u=\frac{D\xi}{\eta}\cdot C\)
\(u\) - ruchliwość cząstki koloidalnej w przypadku elektroforezy \([\cfrac{m^2}{V\cdot s}]\),
\(D\) - współczynnik dyfuzji \([\frac{m^2}{s}]\),
\(\xi\) - potencjał elektrokinetyczny \([\frac{V}{m}]\),
\(\eta\) - lepkość \([\frac{kg}{m\cdot s}]\),
\(C\) - stała zależna od wymiarów, kształtu, orientacji cząstek.
Wzór na ruchliwość cząstki koloidalnej - jak stosować w praktyce?