Wzór na efektywny promień chmury jonowej ma postać:
\(d=k\left ( \dfrac{\varepsilon _{r}T}{I} \right )\)
\(k\) - współczynnik proporcjonalności \([\frac{mol}{K\cdot dm^2}]\),
\(\varepsilon _{r}\) - względna przenikalność elektryczna rozpuszczalnika \([-]\),
\(T\) - temperatura roztworu \([K]\),
\(I\) - siła jonowa roztworu \([\frac{mol}{dm^3}]\).
\(d=k\left ( \dfrac{\varepsilon _{r}T}{I} \right )\)
gdzie:
\(d\) - efektywny promień chmury jonowej \([dm]\),
\(d\) - efektywny promień chmury jonowej \([dm]\),
\(k\) - współczynnik proporcjonalności \([\frac{mol}{K\cdot dm^2}]\),
\(\varepsilon _{r}\) - względna przenikalność elektryczna rozpuszczalnika \([-]\),
\(T\) - temperatura roztworu \([K]\),
\(I\) - siła jonowa roztworu \([\frac{mol}{dm^3}]\).
Wzór na efektywny promień chmury jonowej - jak stosować w praktyce?