Wzór na średni stopień polimeryzacji (polikondensacji) ma postać:
\(\bar{P}=\cfrac{c_o}{c}=\cfrac{1}{1-p}\)
\(\bar{P}=\cfrac{c_o}{c}=\cfrac{1}{1-p}\)
gdzie:
\(\bar{P}\) - średni stopień polimeryzacji \([-]\),
\(c_o\) - stężenie początkowe grup funkcyjnych \([\cfrac{mol}{dm^3}]\),
\(c\) - stężenie grup funkcyjnych po czasie t \([\cfrac{mol}{dm^3}]\),
\(p\) - stopień przereagowania w czasie t \([-]\).
Wzór dotyczy reakcji polikondensacji, w której jeden z substratów jest równocześnie katalizatorem.
\(\bar{P}\) - średni stopień polimeryzacji \([-]\),
\(c_o\) - stężenie początkowe grup funkcyjnych \([\cfrac{mol}{dm^3}]\),
\(c\) - stężenie grup funkcyjnych po czasie t \([\cfrac{mol}{dm^3}]\),
\(p\) - stopień przereagowania w czasie t \([-]\).
Wzór dotyczy reakcji polikondensacji, w której jeden z substratów jest równocześnie katalizatorem.
Wzór na średni stopień polimeryzacji (polikondensacji) - jak stosować w praktyce?