Równanie Rydberga - wzór
Równanie Rydberga wyraża się wzorem:\(\nu =\frac{1}{\lambda }=Z^{2}Rc\left [ \dfrac{1}{(n_1+s)^{2}} -\dfrac{1}{(n_2-p)^{2}}\right ]\)
gdzie:
\(\nu\) - częstość promieniowania wyemitowanego przy przejściu elektronu z poziomu wyższego do niższego \([MHz]\),
\(\lambda\) - długość fali \([m]\),
\(Z\) - liczba atomowa (porządkowa) pierwiastka \([-]\),
\(R\) - stała Rydberga \(R=10 973 731,568 527 [m^{-1}]\),
\(n_1\) - główna liczba kwantowa niższego stanu wzbudzonego lub stanu podstawowego \([-]\),
\(n_2\) - główna liczba kwantowa wyższego stanu wzbudzonego \([-]\),
\(s,p\) - poboczne liczby kwantowe (dla innych serii d i f) \([-]\),
\(c\) - prędkość światła \(c=299 792 458 [m·s^{-1}]\).
Wzór na równanie Rydberga - jak stosować w praktyce?