Wzór na zerową objętość retencji ma postać:
\(V_M=F_0t_M\)
gdzie:
\(V_M\) - zerowa objętość retencji \([cm^3]\),
\(F_0\) - objętościowa prędkość wypływu fazy ruchomej z kolumny \([\frac{cm^3}{min}]\),
\(t_M\) - zerowy czas retencji, czyli czas przebywania w kolumnie substancji, która nie oddziałuje z fazą stacjonarną \([min]\).
\(V_M=F_0t_M\)
gdzie:
\(V_M\) - zerowa objętość retencji \([cm^3]\),
\(F_0\) - objętościowa prędkość wypływu fazy ruchomej z kolumny \([\frac{cm^3}{min}]\),
\(t_M\) - zerowy czas retencji, czyli czas przebywania w kolumnie substancji, która nie oddziałuje z fazą stacjonarną \([min]\).
Wzór na zerową objętość retencji - jak stosować w praktyce?