Wzór na dopuszczalne wartości składowej Mz wektora momentu pędu elektronu ma postać:
\(M_z=m\cfrac{h}{2\pi}\)
gdzie:
\(M_z=m\cfrac{h}{2\pi}\)
gdzie:
\(M_z\) - składowa wektora momentu pędu elektronu \([\dfrac{kg\cdot m^2}{s}]\),
\(m\) - magnetyczna liczba kwantowa (jest zależna od poboczne liczby kwantowej (l) i przyjmuje ona wartości od -l do l),
\(h\) - stała Plancka, \(h= 6,626196\cdot 10^{-34} [J\cdot s]\).
\(m\) - magnetyczna liczba kwantowa (jest zależna od poboczne liczby kwantowej (l) i przyjmuje ona wartości od -l do l),
\(h\) - stała Plancka, \(h= 6,626196\cdot 10^{-34} [J\cdot s]\).
Wzór na dopuszczalne wartości składowej Mz wektora momentu pędu elektronu - jak stosować w praktyce?