I prawo absorpcji (prawo Lamberta) wyraża się wzorem:

\(A=\log \dfrac{I_0}{I}=ab\)

gdzie:

\(A\) - zdolność pochłaniania promieniowania, zwana absorbancją \([-]\),

\(I_0\) -  natężenie wiązki promieniowania monochromatycznego padającego na jednorodny ośrodek absorbujący \([\frac{W}{m^2}]\),

\(I\) - natężenie promieniowania po przejściu przez środek absorbujący \([\frac{W}{m^2}]\),

\(a\) = 0,4343·k, gdzie k - współczynnik absorpcji \([\frac{1}{cm}]\),

\(b\) - grubość jednorodnego ośrodka absorbującego \([cm]\).

Inną wielkością stosowaną do określania absorpcji promieniowania jest transmitancja T określana wzorem:

\(T=\dfrac{I}{I_0}\cdot 100 \%\)

gdzie:

\(T\) - transmitancja \([\%]\),

\(I_0\)- natężenie wiązki promieniowania monochromatycznego padającego na jednorodny ośrodek absorbujący \([\frac{W}{m^2}]\),

\(I\) - natężenie promieniowania po przejściu przez środek absorbujący \([\frac{W}{m^2}]\).