Kalkulator składa się z pola, w którym wpisuje się liczbę sił do sumowania \(n\) oraz \(n\) par pól do uzupełnienia: wartość siły \(F_i\), kąt między siłą a początkiem układu współrzędnych \(\alpha_i\).
Po uzupełnieniu pól pojawia się wynik w postaci: wartość siły \(F\) [N], składowe siły \(F_x,F_y\) [N].
Jednostką siły w układzie SI jest niuton (N), i taką też znajdziemy jednostkę w kalkulatorze sił. Nie jest to jednak jedyna opcja, z którą możemy się spotkać. Pomijając pochodne od niutona, przykładem kiloniuton (kN), znaleźć można kilka jednostek pozaukładowych. Taką jest a przykład dyna (dyn), której nazwa wzięła się od starogreckiego słowa „dunamis”, czyli „moc, siła”. Była ona jednostką siły w układzie CGS, a więc poprzedniku układu SI. Dyna obowiązywała od roku 1873 – propozycja jej użycia wyszła od British Science Association – i można ją spotkać w starszych opracowaniach naukowych. Jest to siła nadająca ciału o masie 1 grama przyspieszenie równe 1 cm/s2. Inną pozaukładową, ale stosowaną do dziś, jednostką siły jest kilogram-siła, oznaczająca siłę, z jaką Ziemia przyciąga masę 1 kg, w miejscu z określonym przyspieszeniem ziemskim (9,80665 m/s2). Z kilogram-siłą było wiele zawirowań, jeśli chodzi o ustalenie jednego konkretnego skrótu: obowiązywały kgf, kp, kG. Ten ostatni, mimo uznania za oficjalny kgf w roku 1955, obowiązuje w Polsce (aczkolwiek w materiałach związanych z NATO musi być kgf, aby ujednolicić dokumenty). Jeszcze inną jednostką jest poundal, oznaczony pdl. Wprowadzono go w 1877 roku w Wielkiej Brytanii, gdzie był obowiązującą jednostką siły. To siła konieczna do przyspieszenia 1 funta masy o 1 stopę na sekundę do kwadratu. Pokrewny poundalowi jest funt-siła (lbf; pound-force), jednostka siły wciąż będąca w codziennym użyciu w krajach związanych z Wielką Brytanią – to siła, z jaką Ziemią przyciąga ciało o wadze 1 funta (w przybliżeniu równa się 4,45 N).
Siła to fizyczna wielkość, która jest miarą oddziaływań fizycznych między ciałami. Siła działa na ciało, zmieniając jego prędkość i zarazem przyspieszenie, jest więc przyczyną ruchu. Definicję siły określa drugie prawo dynamiki. Każda siła posiada wartość, kierunek, zwrot i punkt przyłożenia, jest bowiem wielkością wektorową (tak więc możemy ją przedstawić graficznie jako strzałkę o początku w punkcie przyłożenia i odpowiedniej długości oznaczającej jej wartość). Siła oznaczana jest dużą literą F (od angielskiego słowa „force”).
Kalkulator sił Wasze wyniki