Wzór na efektywną nienasiąkliwą powierzchnię dachu ma postać:
- dla kąta padania deszczu na dach równego 26o-89o
\(A=L_R\cdot \left(B_R+\cfrac{H_R}{s}\right)\)
- dla kąta padania deszczu na dach równego 26o-89o
\(A=L_R\cdot \left(B_R+\cfrac{H_R}{s}\right)\)
- dla kąta padania deszczu na dach równego 90o
\(A=L_R\cdot T_R\)
gdzie:
\(A\) - efektywna nienasiąkliwa powierzchnia dachu \([m^2]\),
\(L_R\) - długość dachu, z którego odprowadza się wodę \([m]\),
\(B_R\) - szerokość dachu w rzucie poziomym, od rynny do jego szczytu \([m]\),
\(H_R\) - wysokość dachu od rynny do jego szczytu \([m]\),
\(T_R\) - odległość między rynną a szczytem dachu mierzoną wzdłuż dachu \([m]\).
\(A=L_R\cdot T_R\)
gdzie:
\(A\) - efektywna nienasiąkliwa powierzchnia dachu \([m^2]\),
\(L_R\) - długość dachu, z którego odprowadza się wodę \([m]\),
\(B_R\) - szerokość dachu w rzucie poziomym, od rynny do jego szczytu \([m]\),
\(H_R\) - wysokość dachu od rynny do jego szczytu \([m]\),
\(T_R\) - odległość między rynną a szczytem dachu mierzoną wzdłuż dachu \([m]\).
Wzór na efektywną nienasiąkliwą powierzchnię dachu - jak stosować w praktyce?