Wzór na bezwymiarową zdolność do odkształceń poprzecznych ma postać:
\(\varepsilon_u=\cfrac{\varepsilon_o\left[\left(4-3n^2\right)^{0,5}-n\right]^2}{4}\)
\(\varepsilon_u=\cfrac{\varepsilon_o\left[\left(4-3n^2\right)^{0,5}-n\right]^2}{4}\)
gdzie:
\(\varepsilon_u\) - bezwymiarowa zdolność do odkształceń poprzecznych \([-]\),
\(\varepsilon_o\) - graniczne odkształcenie poprzeczne \([-]\),
\(n\) - część plastycznej nośności \([-]\).
\(\varepsilon_u\) - bezwymiarowa zdolność do odkształceń poprzecznych \([-]\),
\(\varepsilon_o\) - graniczne odkształcenie poprzeczne \([-]\),
\(n\) - część plastycznej nośności \([-]\).
Wzór na bezwymiarową zdolność do odkształceń poprzecznych - jak stosować w praktyce?