Szkarłupnie to proste zwierzęta bezkręgowe o wtórnej symetrii promienistej. Posiadają wapienny szkielet wewnętrzny oraz układ ambulakralny (o funkcji lokomocyjnej, dotykowej, częściowo wydalniczej i oddechowej). Większość prowadzi osiadły tryb życia na dnie morza, choć niektóre są biernie przenoszone przez wodę. Występują głównie w ciepłych wodach morskich o dużym zasoleniu. Znane są z ogromnych możliwości regeneracyjnych i braku układu wydalniczego.
Szkarłupnie budowa
Szkarłupnie posiadają wewnętrzny szkielet wapienny, który na zewnątrz może tworzyć kolce i igły. Dorosłe osobniki nie posiadają wyodrębnionej głowy, a ich układ krwionośny jest otwarty (bez serca).
Ciało szkarłupni od zewnątrz pokrywa orzęsiony nabłonek komórkowy (syncytialny). Pod nim znajduje się tkanka łączna (dermis), a pod nią obecna jest warstwa mięśni. Od wewnątrz ścianę ciała wyściela orzęsiony nabłonek perytonealny.
W układzie nerwowym szkarłupni nie występują ośrodki nadrzędne, a cały układ jest bardzo prosty i służy jedynie do odbierania najważniejszych bodźców z otoczenia, gdy zwierzęta kontaktują się ze środowiskiem zewnętrznym. Narządy zmysłów szkarłupni są słabo wykształcone, jeżowce np. posiadają jedynie oczka i statocysty jako narząd równowagi.
Szkarłupnie są z reguły zwierzętami rozdzielnopłciowymi, bez zaznaczonego dymorfizmu płciowego. Zapłodnienie jest zawsze zewnętrzne, a rozwój złożony (obecna jest podłużna, niepodobna do osobnika dorosłego larwa).
Szkarłupnie Wasze opinie