Po wydobyciu ropy następuje jej wstępne oczyszczenie, które polega na usunięciu z niej siarki i jej związków. Przeróbkę ropy naftowej rozpoczyna się od znanej metody rozdzielania mieszanin jaka jest destylacja. Ma ona na celu otrzymanie frakcji będących mieszaninami składników o temperaturach wrzenia należących do danego przedziału. Jednak sama destylacja nie jest wystarczająca, ponieważ ropa ma wiele składników o bardzo podobnych temperaturach wrzenia. W tym celu stosuje się odmianę destylacji – rektyfikację stosowaną do rozdzielania mieszanin składającej się ze składników o podobnej lotności. Poniższy schemat przedstawia proces rektyfikacji ropy naftowej.
W określonych przedziałach temperatur w wyniku rektyfikacji powstają dane frakcje. Najczęściej ropę naftową dzieli się na następujące frakcję:
- gazy rafineryjne lotne w temperaturze pokojowej,
- eter naftowy o temperaturze wrzenia 35 – 60°C,
- benzyny lekkie oraz cięższe,
- nafta,
- oleje napędowe o różnych temperaturach wrzenia,
- pozostałości (mazut) o temperaturze wrzenia powyżej 350°C.
Mazut często wykorzystuje się do celów opałowych bądź poddaje ponownej destylacji pod zmniejszonym ciśnieniem. Obniżenie ciśnienia powoduje obniżenie temperatury wrzenia dzięki czemu unika się termicznego rozkładu destylowanej mieszaniny. W wyniku destylacji mazutu otrzymuje się frakcje, z których wytwarza się oleje smarowe zaś pozostałość (gudron) wykorzystywana jest do produkcji asfaltu.
Należy pamiętać, że w celu uzyskania dokładniej rozdestylowanych składników należy ponownie destylować daną frakcję. W gospodarce natomiast często wykorzystuje się mieszaniny węglowodorów więc nie jest konieczne ponowne rozdestylowanie. Ma to większe zastosowanie na skalę laboratoryjną.
Przeróbka fizyczna ropy naftowej Wasze opinie