Kotlina Sądecka – geneza

Kotlina Sądecka leży na południu Polski u zbiegu rzeki Dunajec, Kamienica Nawojowska oraz Poprad. 
Zajmuje obszar od Starego Sącza po Pogórze Rożnowskie. 
Jej dno znajduje się na wysokości około 300 metrów n.p.m. i zajmuje około 300 km².
Teren Karpat oraz Beskidów był objęty ruchami górotwórczymi, które równocześnie powodowały wyginanie się kotlin podkarpackich. Dodatkowo były one kilkukrotnie zalane przez ówczesne morza, co zapoczątkowało  wcinanie się dolin rzecznych w podłoże. Gdy ruchy górotwórcze ustały rozpoczęło się podnoszenie grzbietów i obniżanie dolin wskutek postępującej erozji. Właśnie wtedy zaczęła się tworzyć Kotlina Sądecka, obok innych kotlin jak na przykład Dunajca, Soły, Raby. 
Jej powstanie jest związane z degradacją, obniżaniem i wyrównywaniem obszaru, dlatego jest nazywana równiną denudacyjną. Jednak największą rolę w jej kształtowaniu miały procesy erozji bocznej związane z poszerzaniem doliny rzecznej. W swym obecnym kształcie jest rozległą, wklęsła formą terenu o niezbyt wydłużonym kształcie otoczona ze wszystkich stron wzniesieniami.