Wzór na bezpośrednie oddziaływanie wiatru na łańcuchy izolatorów ma postać:
\(Q_{wins}=q_nG_qG_{ins}C_{ins}A_{ins}\)
\(Q_{wins}=q_nG_qG_{ins}C_{ins}A_{ins}\)
gdzie:
\(Q_{wins}\) - bezpośrednie oddziaływanie wiatru na łańcuchy izolatorów \([N]\),
\(q_n\) - ciśnienie prędkości wiatru na wysokości h nad terenem \([Pa]\),
\(G_q\) - współczynnik działania porywów wiatru \([-]\),
\(G_{ins}\) - współczynnik odpowiedzi na działanie porywów wiatru, przyjmowany w zależności odległości konstrukcji wsporczej \([-]\),
\(C_{ins}\) - współczynnik oporu aerodynamicznego łańcucha izolatorów wynoszące 1,2 \([-]\),
\(A_{ins}\) - pole rzutu poziomego łańcuch izolatorów na płaszczyznę pionową równoległą do osi łańcucha \([m^2]\).
\(Q_{wins}\) - bezpośrednie oddziaływanie wiatru na łańcuchy izolatorów \([N]\),
\(q_n\) - ciśnienie prędkości wiatru na wysokości h nad terenem \([Pa]\),
\(G_q\) - współczynnik działania porywów wiatru \([-]\),
\(G_{ins}\) - współczynnik odpowiedzi na działanie porywów wiatru, przyjmowany w zależności odległości konstrukcji wsporczej \([-]\),
\(C_{ins}\) - współczynnik oporu aerodynamicznego łańcucha izolatorów wynoszące 1,2 \([-]\),
\(A_{ins}\) - pole rzutu poziomego łańcuch izolatorów na płaszczyznę pionową równoległą do osi łańcucha \([m^2]\).
Wzór na bezpośrednie oddziaływanie wiatru na łańcuchy izolatorów - jak stosować w praktyce?