Promieniowanie X nazywane też promieniowaniem rentgenowskim jest falą elektromagnetyczną o długości rzędu piko- i nano- metrów pochodzenia elektronowego. Generowane jest m.in podczas hamowania elektronów na anodzie lampy rentgenowskiej lub zakrzywiania toru ruchu elektronów w synchrotronach.
W lampie rentgenowskiej podgrzana napięciem katoda jest źródłem elektronów, które poruszają się pod wpływem napięcia w próżniowej bańce w kierunku anody pod wpływem przyspieszającego napięcia. Tam gwałtownie hamują, emitując promieniowanie. Możliwe też jest, że hamowany elektron wybije z powierzchni anody kolejny elektron, wtedy na jednej z orbit powstanie dziura, a atom, dążąc do stanu optymalnego energetycznie będzie chciał ją zapełnić emitując przy tym rentgenowskie promieniowanie charakterystyczne. Stąd na widmie energetycznym można zauważyć charakterystyczne piki związane z tym zjawiskiem.
Fakt, że każdy pierwiastek emituje charakterystyczne dla siebie promieniowanie jest wykorzystywany do identyfikacji substancji. Wzbudzając atomy w danym materiale obserwuje się jakie energie mają emitowane kwanty promieniowania rentgenowskiego, a na tej podstawie określany jest skład atomowy substancji. Taka analiza nosi nazwę spektroskopii fluorescencji rentgenowskiej i jest stosowana szeroko od laboratoriów kryminalistycznych po sale muzealne.
Promieniowanie X jest też wykorzystywane w medycynie, np. do prześwietleń rtg - skrót ten oznacza właśnie rentgenowskie promieniowanie. Ze względu na swoją przenikalność może obrazować wnętrze nawet grubego materiału. Zdjęcie rentgenowskie jest jednak tylko dwuwymiarową formą obrazu. W celu uzyskania wiedzy o wnętrzu badanego obiektu stosuje się tomografię komputerową. Polega ona na wykonaniu wielu zdjęć pod różnym kątem, co pozwala na dokładne określenie rozkładu materii wewnątrz obiektu. Wykorzystuje się tu fakt, osłabienia wiązki promieniowania przy przechodzeniu przez różne materiały.
Promieniowanie X Wasze opinie