Azja jest kontynentem na którym jednocześnie występuje najwyżej i najniżej położony punkt na powierzchni Ziemi. Najwyższym jest szczyt Mount Everest położony w Himalajach natomiast najniżej położona depresja Morza Martwego.
Ukształtowanie powierzchni kontynentu odznacza się zróżnicowaniem wysokości oraz rozległości form terenu.
Znajdują się tu zarówno góry młode jak i stare. Młode góry to wulkaniczne wzniesienia Kamczatki, Kuryli, Japonii, Filipin – ciągną się ona na wschodnim wybrzeżu kontynentu. Drugi pas młodych gór rozciąga się w centralnej części Azji od Archipelagu Malajskiego, Gór Arakańskich, Himalaje, Karakorum, Góry Sulejmańskie, Hindukusz, Zagros, Elbrus, Kaukaz. Do gór starych należą Tien – Szan, Ałtaj, Sajany, Góry Stanowe, Góry Wierchojańskie, Góry Czerskiego, Góry Kołymskie, Góry Południowochińskie.
Charakterystyczne dla Azji są wysoko położone wyżyny – Wyżyna Tybetańska, Mongolska, Irańska, Armeńska, Anatolijska. Równocześnie obok najwyżej położonych wyżyn rozciągają się jedne z większych nizin na świecie – Zachodiosyberyjska, Turańska. Charakterystyczne dla tego kontynentu jest występowanie nizin przedgórskich oraz przybrzeżnych – Nizina Chińska, Hindustańska, Mandżurska, Mezopotamska.
Ukształtowanie Azji – cechy charakterystyczne
Zobacz również
- Recykling
- K2
- Specjalne Strefy Ekonomiczne
- Inwestycje Zagraniczne Polski
- Zorza polarna w Islandii
- Miejsca konfliktów zbrojnych na świecie
- Najważniejsze Okręgi Przemysłowe świata
- Słup słoneczny
- Formy ukształtowania powierzchni Ziemi
- Klasy bonitacyjne gleb
- Ukształtowanie powierzchni Ameryki...
- Kompleksy rolniczej przydatności gleb
- Pseudourbanizacja
- Semiotyka kartograficzna
- Wietrzenie fizyczne
Ukształtowanie powierzchni Azji Wasze opinie