Karkonosze są jednym z masywów górskich w obrębie Sudetów. Największy wpływ na rzeźbę ternu miało zlodowacenie plejstoceńskie, po którym pozostały widoczne formy polodowcowe. Najdłuższy lodowiec (około 3 kilometrów) znajdował się w dolinie Łomnicy. Powstałe formy polodowcowe widoczne w rzeźbie terenu gór to kotły polodowcowe, moreny, jeziora polodowcowe i nisze niwalne.
Kotły polodowcowe powstawały w górnych partiach stoków tworząc głębokie zagłębienia z płaskim dnem i skalistymi, urwistymi zboczami. Po polskiej stronie Karkonoszy jest 6 kotłów polodowcowych.
Śnieżne kotły rozciągają się między Łebskim Szczytem a Wielkim Szyszakiem. Lodowiec śnieżnych kotłów liczył około 2 kilometrów.
Dno Wielkiego Śnieżnego Kotła jest na wysokości 1245 mn.p.m., a jego górna krawędź sięga do 1480 m n.p.m.
Dno Małego Śnieżnego Kotła znajduje się na wysokości 1175 m n.p.m.
Kocioł Wielkiego Stawu został utworzony u podnóża Równi pod Śnieżką i Smogami. Wypełnia największe polodowcowe jezioro cyrkowe jakim jest Wielki Staw i jest zasilane wodami spływającymi z Równi pod Śnieżką.
Moreny powstały podczas topnienia lodowca z wytapiającego się materiału skalnego. Utworzyły się wysokie wały ułożone poprzecznie do stoku.
Nisze niwalne to dawne leje źródliskowe, których część była wypełniona przez płaty wieloletniego śniegu, jednak jego ilość była za mała, żeby mógł powstać lodowiec. Znajdują się w wyższych partiach stoku karkonoskiego, z których wymienić można Biały Jar, Kocioł Smogorni, Łabski Kocioł, Szrenicki Kocioł.
Formy polodowcowe Karkonoszy Wasze opinie