Strefy rozwoju życia w oceanach

Morza i oceany są miejscami do życia i rozwoju organizmów żywych o specyficznych warunkach, czyli zmieniającą się dostępność do promieniowania ultrafioletowego oraz zmiany zasolenia, a więc i gęstości wody i jej temperatury na różnych głębokościach. Z tego względu odznaczają się swoiste strefy rozwoju życia, określające warunki i poszczególne rodzaje organizmów. 
Wyróżnia się strefy nerytyczną, litorial, epipelegial, batial, pelagial, abysal. 
Dziedzina nerytyczna to wody pokrywające szelf, czyli niejako przedłużenie lądu pod wodą. 
Litorial jest strefą przybrzeżną. Jest strefą z najbogatszą gatunkowo florą i fauną. Światło słoneczne przenika tam w całości, jest dużo dwutlenku węgla i tlenu i składników pokarmowych z tego względu żyje tu dużo glonów i organizmów planktonowych w postaci fitoplanktonu i zoopolanktonu. Rośliny posiadają silne korzenie umieszczone w podłożu. Można tu spotkać morszczyn, trawę Zostera, roślinność namorzynową. Licznie występują różne gatunki ślimaków. Oprócz nich spotkać żyją tu również pąkle i czaszołki. Organizmy dostosowały się do panujących warunków. W trakcie przypływów żeruje skałach pochłaniając glony. Podczas odpływów przyczepiają się do jednego miejsca nie zmieniając go. 
Kolejną strefą jest epipelegial, który stanowi otwarte morze do głębokości około 200 metrów. Jest swobodny dostęp do promieniowania słonecznego, dlatego w tej strefie również ma miejsce proces fotosyntezy. Życie organiczne jest tu też bogate, można spotkać wiele gatunków ryb, ssaków, ptaków, ryb, a także fito – i zooplankton. 
Następnie między szelfem, a dnem oceanu jest strefa zwana batialem. Istnieją tu odmienne warunki, dlatego organizmy jakie tu żyją są podobne do tych co żyją na samym dnie zbiorników wodnych. 
Niżej jest pelagial, którym jest otwarte morze na głębokości do 2 km. Tam nie ma światła słonecznego więc fotosynteza nie zachodzi. Można tu spotkać głównie organizmy żywiące się szczątkami innych organizmów. Ostatnią strefą, którą jest samo dno oceaniczne jest abysal. Zamieszkiwana przez organizmy odpowiednio przystosowane do braku światła i surowych warunków termicznych i barycznych. Zazwyczaj są to organizmy przyczepione do podłoża takie jak kraby, raki, pierścienice, gąbki, korale, myszowioły, lilowce, ostrygi.