Model Carreau wyrażony jest wzorem:
\(\cfrac{\eta\left(\dot\gamma\right)-\eta_{\infty}}{\eta_o-\eta_{\infty}}=\cfrac{1}{1+\left(\left(c_1\cdot \dot\gamma\right)^2\right)^p}\)
\(\cfrac{\eta\left(\dot\gamma\right)-\eta_{\infty}}{\eta_o-\eta_{\infty}}=\cfrac{1}{1+\left(\left(c_1\cdot \dot\gamma\right)^2\right)^p}\)
gdzie:
\(\eta\left(\dot\gamma\right)\) - lepkość \([Pa\cdot s]\),
\(\eta_{\infty}\) - lepkość graniczna przy bardzo dużej szybkości ścinania \([Pa\cdot s]\),
\(\eta_o\) - lepkość graniczna przy bardzo małej szybkości ścinania \([Pa\cdot s]\),
\(c_1\) - stała Carreau \([s]\),
\(p\) - eksponenta Carreau \([-]\).
\(\eta\left(\dot\gamma\right)\) - lepkość \([Pa\cdot s]\),
\(\eta_{\infty}\) - lepkość graniczna przy bardzo dużej szybkości ścinania \([Pa\cdot s]\),
\(\eta_o\) - lepkość graniczna przy bardzo małej szybkości ścinania \([Pa\cdot s]\),
\(c_1\) - stała Carreau \([s]\),
\(p\) - eksponenta Carreau \([-]\).
Model Carreau - wzór - jak stosować w praktyce?