Model Krieghera i Dougherty`ego wyrażony jest wzorem:
\(\cfrac{\eta\left(\dot\gamma\right)-\eta_{\infty}}{\eta_o-\eta_{\infty}}=\cfrac{\tau_c}{\tau_c+\tau}\)
\(\cfrac{\eta\left(\dot\gamma\right)-\eta_{\infty}}{\eta_o-\eta_{\infty}}=\cfrac{\tau_c}{\tau_c+\tau}\)
gdzie:
\(\eta\left(\dot\gamma\right)\) - lepkość \([Pa\cdot s]\),
\(\eta_{\infty}\) - lepkość graniczna przy bardzo dużej szybkości ścinania \([Pa\cdot s]\),
\(\eta_o\) - lepkość graniczna przy bardzo małej szybkości ścinania \([Pa\cdot s]\),
\(\tau_c\) - naprężenie krytyczne \([Pa]\),
\(\tau\) - naprężenie styczne \([Pa]\).
\(\eta\left(\dot\gamma\right)\) - lepkość \([Pa\cdot s]\),
\(\eta_{\infty}\) - lepkość graniczna przy bardzo dużej szybkości ścinania \([Pa\cdot s]\),
\(\eta_o\) - lepkość graniczna przy bardzo małej szybkości ścinania \([Pa\cdot s]\),
\(\tau_c\) - naprężenie krytyczne \([Pa]\),
\(\tau\) - naprężenie styczne \([Pa]\).
Model Krieghera i Dougherty`ego - wzór - jak stosować w praktyce?