Równanie Phillipsa i Deutscha wyrażone jest wzorem:
\(\tau=c_1\cdot\cfrac{\left(1+c_2\cdot\dot\gamma^2\right)}{\left(1+c_3\cdot\dot\gamma^2\right)}\cdot \dot\gamma\)
\(\tau=c_1\cdot\cfrac{\left(1+c_2\cdot\dot\gamma^2\right)}{\left(1+c_3\cdot\dot\gamma^2\right)}\cdot \dot\gamma\)
gdzie:
\(\tau\) - naprężenie styczne \([Pa]\),
\(c_1\) - współczynnik lepkości \([Pa\cdot ]\),
\(c_2\) - lepkość graniczna przy bardzo dużej szybkości ścinania \([s^2]\),
\(c_3\) - lepkość graniczna przy bardzo małej szybkości ścinania \([s^2]\),
\(\dot\gamma\) - prędkość ścinania \([\cfrac{1}{s}]\).
\(\tau\) - naprężenie styczne \([Pa]\),
\(c_1\) - współczynnik lepkości \([Pa\cdot ]\),
\(c_2\) - lepkość graniczna przy bardzo dużej szybkości ścinania \([s^2]\),
\(c_3\) - lepkość graniczna przy bardzo małej szybkości ścinania \([s^2]\),
\(\dot\gamma\) - prędkość ścinania \([\cfrac{1}{s}]\).
Równanie Phillipsa i Deutscha - wzór - jak stosować w praktyce?