Wzór na obciążenie poziome na jednostkę długości przewodu zawieszonego na wysokości h nad terenem (na słupie) ma postać:
\(q_{wc}=q_nG_qG_cC_cd\cos ^2\phi\)
\(q_{wc}=q_nG_qG_cC_cd\cos ^2\phi\)
gdzie:
\(q_{wc}\) - obciążenie poziome na jednostkę długości przewodu zawieszonego na wysokości h nad terenem (na słupie) \([\cfrac{N}{m}]\),
\(q_n\) - ciśnienie prędkości wiatru na wysokości h nad terenem \([Pa]\),
\(G_q\) - współczynnik działania porywów wiatru \([-]\),
\(G_c\) - współczynnik przęsła \([-]\),
\(C_c\) - współczynnik oporu aerodynamicznego przyjmowany zwykle C=1,0, a dla przewodów oblodzonych C=1,1 \([-]\),
\(d\) - średnica przewodu \([m]\),
\(\phi\) - kąt natarcie wiatru \([^o]\).
\(q_{wc}\) - obciążenie poziome na jednostkę długości przewodu zawieszonego na wysokości h nad terenem (na słupie) \([\cfrac{N}{m}]\),
\(q_n\) - ciśnienie prędkości wiatru na wysokości h nad terenem \([Pa]\),
\(G_q\) - współczynnik działania porywów wiatru \([-]\),
\(G_c\) - współczynnik przęsła \([-]\),
\(C_c\) - współczynnik oporu aerodynamicznego przyjmowany zwykle C=1,0, a dla przewodów oblodzonych C=1,1 \([-]\),
\(d\) - średnica przewodu \([m]\),
\(\phi\) - kąt natarcie wiatru \([^o]\).
Wzór na obciążenie poziome na jednostkę długości przewodu zawieszonego na wysokości h nad terenem (na słupie) - jak stosować w praktyce?