Równanie Felix'a i Neill'a wyrażone jest wzorem:
\(\cfrac{\lambda_p}{\lambda_g}=\cfrac{0,3048}{d_r}\left(\cfrac{\lambda_s}{\lambda_g}\right)^{0,12}\left(C_1+C_2\cfrac{d_wg_0}{\varepsilon\eta}\right)\)
\(\cfrac{\lambda_p}{\lambda_g}=\cfrac{0,3048}{d_r}\left(\cfrac{\lambda_s}{\lambda_g}\right)^{0,12}\left(C_1+C_2\cfrac{d_wg_0}{\varepsilon\eta}\right)\)
gdzie:
\(\lambda_p\) - wartość pozorna wyrażająca przewodzenie oraz konwekcję \([\cfrac{W}{m\cdot K}]\),
\(\lambda_s\) - współczynnik przewodzenia materiału wypełnienia \([\cfrac{W}{m\cdot K}]\),
\(\lambda_g\) - współczynnik przewodzenia gazu \([\cfrac{W}{m\cdot K}]\),
\(d_r\) - średnica rury \([m]\),
\(g_0\) - prędkość masowa gazu, liczoną na pustą rurę \([\cfrac{kg}{s}]\),
\(d_w\) - średnica ziarna lub pierścienia \([m]\),
\(\varepsilon\) - udział objętości swobodnej do całkowitej w wypełnieniu \([\cfrac{m^3}{m^3}]\),
\(\eta\) - lepkość gazu \([Pa\cdot s]\),
\(C_1\), \(C_2\) - stałe dla pierścieni bądź kulek np. dla pierścieni \(C_1=3,65\) oraz \(C_2=0,0106\).
\(\lambda_p\) - wartość pozorna wyrażająca przewodzenie oraz konwekcję \([\cfrac{W}{m\cdot K}]\),
\(\lambda_s\) - współczynnik przewodzenia materiału wypełnienia \([\cfrac{W}{m\cdot K}]\),
\(\lambda_g\) - współczynnik przewodzenia gazu \([\cfrac{W}{m\cdot K}]\),
\(d_r\) - średnica rury \([m]\),
\(g_0\) - prędkość masowa gazu, liczoną na pustą rurę \([\cfrac{kg}{s}]\),
\(d_w\) - średnica ziarna lub pierścienia \([m]\),
\(\varepsilon\) - udział objętości swobodnej do całkowitej w wypełnieniu \([\cfrac{m^3}{m^3}]\),
\(\eta\) - lepkość gazu \([Pa\cdot s]\),
\(C_1\), \(C_2\) - stałe dla pierścieni bądź kulek np. dla pierścieni \(C_1=3,65\) oraz \(C_2=0,0106\).
Równanie Felix'a i Neill'a - wzór - jak stosować w praktyce?