Eszkola

Jaskinie – sposób powstawania

Jaskinia to próżnia w skale powstała w naturalny sposób. Zwykle jest formą krasu podziemnego, co oznacza, że jest związana z rozpuszczaniem skał węglanowych przez wodę zawierającą dwutlenek węgla. 

Woda wpływa w szczeliny inicjalne, rozszerzając je i wymywając ze ścian otaczających skalne odłamki. Płynie pod dużym ciśnieniem korytarzami, wypełniając je całkowicie. Jest to strefa saturacji, gdy korytarze zostaną pogłębione wówczas płynie jedynie dnem korytarza – jest to tzw. strefa wadyczna. Całkowicie zalane są wybrane odcinki korytarzy, zwane syfonami. Na końcu występuje strefa aeracji, gdzie woda już nie płynie, a występuje w postaci pojedynczych jeziorek i  w postaci deszczu. 
Woda, która tworzy jaskinię początkowo spływa pionowo w dół, a następnie gdy osiągnie poziom wywierzyska zmienia ułożenie na poziome i płynie do niego.  Niekiedy wywierzyska powstają również w niższych częściach terenu, co wpływa na zmianę ruchu wody, w kierunku nowoutworzonego. Wypływa z obecnych korytarzy i tworzy nowe. Powstałe wcześniej mogą ulec zawaleniu. 

Ze względu na ułożenie korytarzy można wyróżnić następujące typy jaskiń:
- aven z pionowym układem korytarzy
- gouffre – oprócz pionowego ma również poziomy układ korytarzy 
- reseau – będący swoistym typem labiryntu, w którym korytarze, kominy zarówno poziome jak i pionowe krzyżują się

Woda podczas tworzenia jaskini w każdym ze etapów prowadzi do utworzenia w nich form krasowych. Tam gdzie korytarz jest wypełniony całkowicie wodą powstają liczne kotły eworsyjne, korytarze o kształcie okrągłych rur, W miejscu, gdzie woda wypełnia same dna korytarzy powstają rynny denne, kręte meandry. Tam gdzie woda płynąca zamienia się w opadową powstaje szata naciekowa w postaci stalaktydów, stalagmintów, stalagnatów
 

Jaskinie – sposób powstawania

Autor zdjęcia: Michael Oswald

Jaskinie Wasze opinie

4+2 =