Wzory na nasiąkliwość polimerów mają postać:
\(n=P_2-P_1\)
gdzie:
\(n=P_2-P_1\)
gdzie:
\(n\) - nasiąkliwość \([mg]\)
\(P_1\) - masa próbki przed oznaczeniem \([mg]\),
\(P_2\) - masa próbki po oznaczeniu \([mg]\);
lub
\(n=\cfrac{P_2-P_1}{P_1} \cdot 100\%\)
gdzie:
\(n\) - nasiąkliwość \([\% mas]\),
\(P_1\) - masa próbki przed oznaczeniem \([mg]\),
\(P_2\) - masa próbki po oznaczeniu \([mg]\).
\(P_1\) - masa próbki przed oznaczeniem \([mg]\),
\(P_2\) - masa próbki po oznaczeniu \([mg]\);
lub
\(n=\cfrac{P_2-P_1}{P_1} \cdot 100\%\)
gdzie:
\(n\) - nasiąkliwość \([\% mas]\),
\(P_1\) - masa próbki przed oznaczeniem \([mg]\),
\(P_2\) - masa próbki po oznaczeniu \([mg]\).
Wzory na nasiąkliwość polimerów - jak stosować w praktyce?