Równanie Braggów wyrażone jest następującym wzorem:
\(n\lambda=2d\sin \Theta\)
\(n\lambda=2d\sin \Theta\)
gdzie:
\(n\) - rząd ugięcia (liczba całkowita, lecz nie dość duża) \([-]\),
\(\lambda\) - długość fali promieniowania rentgenowskiego, taka że \(\lambda \leqslant 2d\) \([nm]\),
\(d\) - odległość między płaszczyznami sieciowymi, na których zachodzi rozproszenie \([nm]\),
\(\Theta\) - kąt padania (kąt między wiązką promieni pierwotnych a płaszczyzną kryształu) \([-]\).
\(n\) - rząd ugięcia (liczba całkowita, lecz nie dość duża) \([-]\),
\(\lambda\) - długość fali promieniowania rentgenowskiego, taka że \(\lambda \leqslant 2d\) \([nm]\),
\(d\) - odległość między płaszczyznami sieciowymi, na których zachodzi rozproszenie \([nm]\),
\(\Theta\) - kąt padania (kąt między wiązką promieni pierwotnych a płaszczyzną kryształu) \([-]\).
Wzór na równanie Braggów - jak stosować w praktyce?