Wzór na nośność doczołowych połączeń prostych rozciąganych ze względu na zerwanie śrub ma postać:
\(P\leq \cfrac{1}{\beta}n\cdot S_R\)
\(P\leq \cfrac{1}{\beta}n\cdot S_R\)
gdzie:
\(P\) - siła rozciągająca \([N]\),
\(\beta\) - współczynnik efektu dźwigni \([-]\),
\(n\) - liczba śrub w połączeniu \([-]\),
\(S_R\) - nośność obliczeniowa śruby w zależności od obliczanego stanu granicznego \([N]\).
\(P\) - siła rozciągająca \([N]\),
\(\beta\) - współczynnik efektu dźwigni \([-]\),
\(n\) - liczba śrub w połączeniu \([-]\),
\(S_R\) - nośność obliczeniowa śruby w zależności od obliczanego stanu granicznego \([N]\).
Wzór na nośność doczołowych połączeń prostych rozciąganych ze względu na zerwanie śrub - jak stosować w praktyce?