Wzór na nośność obliczeniową przekroju elementu ściskanego osiowo ma postać:
\(N_{Rc}=\psi \cdot A\cdot f_d\)
\(N_{Rc}=\psi \cdot A\cdot f_d\)
gdzie:
\(N_{Rc}\) - nośność obliczeniowa przekroju przy ściskaniu \([N]\),
\(\psi\) - współczynnik redukcyjny (ψ=1 jeśli przekrój jest klasy 1÷3, ψ=φp jeśli przekrój jest klasy 4) \([-]\),
\(A\) - pole przekroju poprzecznego elementu \([m^2]\),
\(f_d\) - wytrzymałość obliczeniowa stali \([Pa]\),
\(\varphi_p\) - współczynnik niestateczności miejscowej \([-]\).
\(N_{Rc}\) - nośność obliczeniowa przekroju przy ściskaniu \([N]\),
\(\psi\) - współczynnik redukcyjny (ψ=1 jeśli przekrój jest klasy 1÷3, ψ=φp jeśli przekrój jest klasy 4) \([-]\),
\(A\) - pole przekroju poprzecznego elementu \([m^2]\),
\(f_d\) - wytrzymałość obliczeniowa stali \([Pa]\),
\(\varphi_p\) - współczynnik niestateczności miejscowej \([-]\).
Wzór na nośność obliczeniową przekroju elementu ściskanego osiowo - jak stosować w praktyce?