Wzór na zastępcze ciepło właściwe dla mieszaniny gazowej ma postać:
\(c_p=w_1c_{p1}+w_2c_{p2}+...\)
\(c_p=w_1c_{p1}+w_2c_{p2}+...\)
gdzie:
\(c_p\) - zastępcze ciepło właściwe \([\cfrac{J}{kg\cdot K}]\),
\(w_1\), \(w_2\) - udziały masowe składników mieszaniny \([-]\),
\(c_{p1}\), \(c_{p2}\) - ciepła właściwe składników mieszaniny \([\cfrac{J}{kg\cdot K}]\).
\(c_p\) - zastępcze ciepło właściwe \([\cfrac{J}{kg\cdot K}]\),
\(w_1\), \(w_2\) - udziały masowe składników mieszaniny \([-]\),
\(c_{p1}\), \(c_{p2}\) - ciepła właściwe składników mieszaniny \([\cfrac{J}{kg\cdot K}]\).
Wzór na zastępcze ciepło właściwe dla mieszaniny gazowej - jak stosować w praktyce?