Wzór na nośność obliczeniową przekroju elementu rozciąganego osiowo ma postać:
\(N_{Rt}=A\cdot f_d\)
\(N_{Rt}=A\cdot f_d\)
lub
\(N_{Rt}=A_{\psi}\cdot f_d\)
gdzie:
\(N_{Rt}\) - nośność obliczeniowa przekroju elementu rozciąganego osiowo \([N]\),
\(A\) - pole przekroju (brutto) elementu \([m^2]\),
\(A_{\psi}\) - sprowadzone pole przekroju \([m^2]\),
\(f_d\) - wytrzymałość obliczeniowa stali \([Pa]\).
\(N_{Rt}=A_{\psi}\cdot f_d\)
gdzie:
\(N_{Rt}\) - nośność obliczeniowa przekroju elementu rozciąganego osiowo \([N]\),
\(A\) - pole przekroju (brutto) elementu \([m^2]\),
\(A_{\psi}\) - sprowadzone pole przekroju \([m^2]\),
\(f_d\) - wytrzymałość obliczeniowa stali \([Pa]\).
Wzór na nośność obliczeniową przekroju elementu rozciąganego osiowo - jak stosować w praktyce?