Wzór na średnicę cząstki opadającej ruchem burzliwym ma postać:
\(d=\sqrt[3]{\cfrac{1000^2\eta_F^2}{1,74^2\left(\rho_S-\rho_F\right)\rho_Fg}}\)
\(d=\sqrt[3]{\cfrac{1000^2\eta_F^2}{1,74^2\left(\rho_S-\rho_F\right)\rho_Fg}}\)
gdzie:
\(d\) - średnica cząstki opadającej ruchem burzliwym \([m]\),
\(\rho_S\) - gęstość cząstki \([\cfrac{kg}{m^3}]\),
\(\rho_F\) - gęstość ośrodka płynnego \([\cfrac{kg}{m^3}]\),
\(g\) - przyspieszenie ziemskie \([\cfrac{m}{s^2}]\),
\(\eta_F\) - lepkość ośrodka płynnego \([Pa\cdot s]\).
\(d\) - średnica cząstki opadającej ruchem burzliwym \([m]\),
\(\rho_S\) - gęstość cząstki \([\cfrac{kg}{m^3}]\),
\(\rho_F\) - gęstość ośrodka płynnego \([\cfrac{kg}{m^3}]\),
\(g\) - przyspieszenie ziemskie \([\cfrac{m}{s^2}]\),
\(\eta_F\) - lepkość ośrodka płynnego \([Pa\cdot s]\).
Wzór na średnicę cząstki opadającej ruchem burzliwym - jak stosować w praktyce?