Wzór na średnicę cząstki opadającej ruchem uwarstwionym ma postać:
\(d=\sqrt[3]{\cfrac{0,4\cdot 18\eta_F^2}{\left(\rho_s-\rho_F\right)\rho_Fg}}\)
\(d=\sqrt[3]{\cfrac{0,4\cdot 18\eta_F^2}{\left(\rho_s-\rho_F\right)\rho_Fg}}\)
gdzie:
\(d\) - średnica cząstki opadającej ruchem niezakłóconym \([m]\),
\(\eta_F\) - lepkość ośrodka płynnego \([Pa\cdot s]\).
\(\rho_F\) - gęstość ośrodka płynnego \([\cfrac{kg}{m^3}]\),
\(\rho_s\) - gęstość cząstki \([\cfrac{kg}{m^3}]\),
\(g\) - przyspieszenie ziemskie \([\cfrac{m}{s^2}]\).
\(d\) - średnica cząstki opadającej ruchem niezakłóconym \([m]\),
\(\eta_F\) - lepkość ośrodka płynnego \([Pa\cdot s]\).
\(\rho_F\) - gęstość ośrodka płynnego \([\cfrac{kg}{m^3}]\),
\(\rho_s\) - gęstość cząstki \([\cfrac{kg}{m^3}]\),
\(g\) - przyspieszenie ziemskie \([\cfrac{m}{s^2}]\).
Wzór na średnicę cząstki opadającej ruchem uwarstwionym - jak stosować w praktyce?