Każdą liczbę \(r\), dla której \(W(r) = 0\) nazywamy pierwiastkiem (miejscem zerowym) wielomianu \(W(x)\). Wielomian stopnia \(n\) ma co najwyżej \(n\) pierwiastków, natomiast wielomian nieparzystego stopnia ma co najwyżej jeden pierwiastek.
Twierdzenie Bézouta ma następującą postać:
Liczba \(r\) jest pierwiastkiem wielomianu \(W(x)\) wtedy i tylko wtedy, gdy wielomian \(W(x)\) jest podzielny przez dwumian \(x - r\) bez reszty.Twierdzenie Bézouta ma następującą postać:
Twierdzenie Bézouta - jak stosować w praktyce?