Błony biologiczne wchodzą w skład wszystkich komórek. Komórki prokariotyczne mają tylko błonę komórkową, natomiast komórki eukariotyczne oprócz błony komórkowej maja także błony śródplazmatyczne.
Błony komórkowe nazywamy również błonami cytoplazmatycznymi lub elementarnymi .
Budowa błon biologicznych
Podstawowymi elementami strukturalnymi błon biologicznych są:
- dwuwarstwa fosfolipidowa
- białka błonowe, głównie lipoproteiny i glikoproteiny.
W zewnętrznej warstwie błony komórkowej znajdują się także glikolipidy. W komórkach zwierzęcych tworzy się płaszcz węglowodanowy tzw. glikokaliks. Tworzą go łańcuchy cukrowe glikolipidów razem z łańcuchami cukrowymi glikoprotein. Między cząsteczkami fosfolipidów znajdują się płaskie cząsteczki cholesterolu, które uszczelniają dwuwarstwę lipidową.
Podział białek błonowych:
- Białka powierzchniowe (peryferyczne). Nie są zanurzone w dwuwarstwie lipidowej, ale są z nią połączone za pomocą lipidów lub innych białek.
- Białka integralne. Są zanurzone w dwuwarstwie lipidowej.
- transbłonowe – przechodzą przez dwuwarstwę lipidową, a ich fragmenty wystają po obu stronach błony.
- związane z jedną warstwą lipidową – wnikają częściowo w dwuwarstwę lipidową,a ich fragmenty wystają tylko z jednej strony błony.
Właściwości błon biologicznych:
- Asymetria błony – jest ona spowodowana innym składem chemicznym warstw lipidowych tworzących dwuwarstwę oraz innym zestawem osadzonych w nich białek. Przykładem mogą być glikolipidy i glikoproteiny, które są charakterystyczne dla zewnętrznej warstwy błon komórek zwierzęcych.
- Selektywna przepuszczalność błony tzw. półprzepuszczalność – błona biologiczna może być przepuszczalna dla jednych substancji, a dla innych już nie. Przez błonę mogą swobodnie przenikać małe cząsteczki niepolarne, np. tlenu. Małe cząsteczki polarne np. cząsteczki wody, przechodzą tylko w ograniczonym stopniu. Aby przyspieszyć lub umożliwić transport niektórych substancji są wykorzystywane białka błonowe.
- Płynność błony – jest ona spowodowana przemieszczaniem się fosfolipidów najczęściej jednej z warstw, rzadziej pomiędzy warstwami. Dzięki płynności lipidów w obrębie błony mogą się przemieszczać również białka.
Stopień płynności błony zależy od:
- od długości łańcuchów węglowodorowych pochodzących z kwasów tłuszczowych. Im krótsze są łańcuchy, tym większa jest płynność błony.
- Liczby wiązań nienasyconych w łańcuchach węglowodorowych. Im więcej jest wiązań nienasyconych, tym większa jest płynność błony.
- Obecności cholesterolu, który zmniejsza płynność błony.
Funkcje błon biologicznych:
- Oddzielają wnętrze komórki od środowiska zewnętrznego.
- tworzą w komórce przedziały tzw. kompartmenty, co umożliwia równoczesne zachodzenie przeciwstawnych procesów metabolicznych, anabolicznych oraz katabolicznych.
- Uczestniczą w odbieraniu sygnałów wpływających na metabolizm komórki, płynących ze środowiska zewnętrznego.
- Kontrolują transport substancji w obrębie komórki oraz miedzy komórką a środowiskiem zewnętrznym.
- Glikokaliks chroni komórkę przed uszkodzeniami mechanicznymi i chemicznymi, uczestniczy we wzajemnym rozpoznawaniu się komórek i ułatwia ich przyleganie tzw. adhezję.
Białka błonowe i ich funkcje
- Białka transportujące, np. pompa sodowo-potasowa, transportują określone substancje.
- Białka kotwiczące, np. spektryna, zwiększają odporność mechaniczną błony.
- Receptory, np. receptory hormonów peptydowych, umożliwiają komunikowanie się komórki z otoczeniem.
- Enzymy, np. cyklaza adenylanowa, przyspieszają przebieg reakcji zachodzących w komórce.
Transport przez błony biologiczne
TRANSPORT PRZEZ BŁONĘ BEZ ZMIAN W JEJ STRUKTURZE | ||
Transport bierny | Transport czynny tzw. aktywny | |
|
| |
Dyfuzja prosta | Dyfuzja ułatwiona | |
|
|
TRANSPORT PRZEZ BŁONĘ ZE ZMIANAMI W JEJ STRUKTURZE | |
Endocytoza | Egzocytoza |
|
|
Błony biologiczne Wasze opinie
Jest ok