Dźwignia finansowa odnosi się do sposobu finansowania inwestycji prowadzonych przez przedsiębiorstwo. Może być postrzegana jako relacja pomiędzy finansowaniem działalności długiem a kapitałem własnym. Dzięki korzystaniu z dźwigni finansowej przedsiębiorstwa mają możliwość podnieść rentowność prowadzonych działań i zwiększyć ostateczny wynik finansowy.
Możliwości zastosowania dźwigni finansowej
Dźwignia jest przez przedsiębiorstwa stosowana w celu zwiększenia stopy zwrotu z poszczególnych inwestycji. Dzięki skorzystaniu z kapitałów obcych możliwe jest zwiększenie przychodów ze sprzedaży w stosunku do tych, które byłyby osiągnięte jedynie przy korzystaniu z kapitału własnego.
Do momentu, gdy koszt kapitałów obcych jest niższy niż rentowność majątku to przedsiębiorstwa notują spore korzyści związane ze stosowaniem dźwigni. Przedsiębiorstwa korzystające z dźwigni mogą ją wykorzystać również do zwiększenia wartości aktywów bez konieczności inwestowania własnych środków.
Dźwignia na rynku Forex
Pojęcie dźwigni bardzo często pojawia się także w odniesieniu do rynku walutowego Forex. Wielu inwestorów chcąc zmaksymalizować swoje zyski decyduje się na skorzystanie z dźwigni. Przykładowo osoba korzystająca z dźwigni 1:100 jest w stanie powiększyć zainwestowany kapitał o 100% już przy wzroście kursu o 1%. Odpowiednio w przypadku dźwigni 1:500 będzie to ruch wykresu o 0,2%. Dzięki temu nawet niewielkie zmiany kursu pozwalają na osiągnięcie bardzo dobrych wyników finansowych. Należy jednak pamiętać o tym, że stosowanie dźwigni na rynku Forex jest związane z wysokim ryzykiem. Ruch wykresu w przeciwną niż zakładana strona może bowiem doprowadzić do bardzo szybkiej utraty wszystkich zainwestowanych środków. Osoby początkujące powinny zatem uważać na korzystanie z tego narzędzia na rynku.
Kontrakty terminowe na giełdzie
Dźwignia finansowa może zostać użyta również na giełdzie. Najlepiej przedstawić to na przykładzie kontraktów terminowych na akcje spółki X.
Na jeden kontrakt terminowy przypada liczba 100 akcji. Dla przykładu przyjmiemy, że zawarta zostanie transakcja na 100 zł, a wartość depozytu zabezpieczającego wyniesie 1500 złotych.
W pierwszym kroku należy złożyć depozyt zabezpieczający na kwotę 1500 złotych w biurze maklerskim.
Cała wartość transakcji wynosi 10000 złotych, gdyż kurs kontraktur to 100 zł x liczba akcji na kontrakt, czyli 100 sztuk.
Przy założeniu, że w momencie wygaśnięcia kontraktu kurs spółki X wzrósł o 10% mówimy o końcowej wartości rozliczeniowej na poziomie 110 złotych. W takiej sytuacji zarobił nabywca kontraktu, a jego wydawca stracił.
W efekcie kwota końcowa zysku wyniesie (110 zł – 100 zł)x100 akcji = 1000 zł (kwota, którą zarobił nabywca kontraktu).
Stopę zwrotu na całej transakcji należy wyliczyć biorąc pod uwagę osiągnięty zysk w kwocie 1000 zł oraz zainwestowaną kwotę, czyli 1500 złotych. W efekcie stopa zwrotu wyniesie 1000 zł/1500 zł = 67%.
Na tym przykładzie można w prosty sposób zaobserwować działanie dźwigni. Wzrost wartości akcji o 10% doprowadził w efekcie do stopy zwrotu na poziomie 67%, czyli prawie 7 razy więcej niż bez skorzystania z dźwigni.
Dźwignia finansowa Wasze opinie