Każdy elektron może przyjmować tylko określone wartości energii należące do określonych pasm. Obszar nienależący do żadnego z pasm jest zabroniony, oznacza to, że elektrony nie mogą przyjmować tych stanów energetycznych.
Jak widać na rysunku powyżej w przewodnikach pasmo podstawowe i pasmo przewodnictwa nachodzą na siebie, czyli elektrony mogą swobodnie przejść z poziomu pasma podstawowego do poziomu pasma przewodnictwa, czego wynikiem jest możliwość opuszczenia atomu i możliwość poruszania po przewodniku. Możliwość poruszania się elektronów po całym obszarze ciała stałego jest warunkiem powstania prądu elektrycznego.
W półprzewodniku przerwa miedzy jednym a drugim obszarem jest niewielka, elektrony absorbując energię zewnętrzną są w stanie przeskoczyć z jednego obszaru na drugi, czyli przejście z pasma podstawowego do pasma przewodnictwa wymaga dostarczenia pewnej ilości energii jednak niewielkiej. Dlatego półprzewodniki w pewnych warunkach mogą nie przewodzić prądu elektrycznego, jednak pod wpływem odpowiednich zabiegów są w stanie zamienić się w ciała przewodzące prąd.
Izolator (dielektryk) to ciało stałe, które z powodu dużego pasma zabronionego (dużej odległości między obszarem podstawowym a obszarem przewodnictwa) praktycznie nie przewodzą prądu, pasma energii jakie ma elektron i pasmo energii jakie musiałby osiągnąć jest tak odległe, że praktycznie nie zdarza się by tak nastąpiło. Elektron nie może uzyskiwać pasm energetycznych pośrednich a przeskoczenie z jednego obszaru do drugiego noże wystąpić, gdy jednorazowo dostarczy się bardzo mocnego „bodźca” energetycznego. Trzeba zaznaczyć jednak, że izolatory przewodzą prąd, jest to jednak tak słaby prąd, że uznaje się je za ciała stałe nieprzewodzące.
Pasma przewodnictwa Wasze opinie