Stan nieważkości jest stanem, w którym działanie sił zewnętrznych na układ nie powoduje nacisków w układzie.
Rozważmy ciało w spadającej swobodnie windzie. Ponieważ podłoże windy i ciało w windzie spadają z przyspieszeniem grawitacyjnym \(g\approx 9.81 [\dfrac{m}{s^2}]\), to na podłogę nie jest wywierany nacisk, a w związku z tym podłoże nie działa siłą na spód ciała. Jeżeli między podłogą a ciałem zostałaby umieszczona waga, to jej wskazania wyniosłyby zero, ze względu na brak nacisku. Jedyną siłą działającą na ciało jest nierównoważona siła grawitacji. Obala to mylne twierdzenie, jakoby stan nieważkości był osiągany w przypadku, gdy jakaś siła równoważy siłę grawitacji lub gdy siła ta nie występuje.
Stan nieważkości jest osiągany przez kosmonautów na stacji kosmicznej, dlatego pracujący na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej przywiązują wszystkie przedmioty. W ich przypadku siła grawitacji jest siłą dośrodkową, która ściąga stację (i kosmonautów wewnątrz) w kierunku Ziemi. Brak siły grawitacji spowodowałby, że stacja zaczęłaby się oddalać od planety. Również astronauci po wyjściu z atmosfery i wyłączeniu silników mogą odczuwać ten stan.
Stan nieważkości Wasze opinie