Prawo Stefana-Boltzmanna wyrażone jest wzorem:
\(E_o= \int_{\lambda =0}^{\lambda =\infty}I_{o\lambda}d\lambda=C_o\left(\cfrac{T}{100}\right)^4\)
\(E_o= \int_{\lambda =0}^{\lambda =\infty}I_{o\lambda}d\lambda=C_o\left(\cfrac{T}{100}\right)^4\)
gdzie:
\(E_o\) - energia wypromieniowana przez jednostkę powierzchni ciała doskonale czarnego \([\cfrac{W}{m^2}]\),
\(I_{o\lambda}\) - intensywność względna \([\cfrac{W}{m^3}]\),
\(\lambda\) - długość fali \([m]\),
\(C_o\) - stała promieniowania ciała doskonale czarnego \(C_o=5,669\cdot 10^{-8} [\cfrac{W}{m^2\cdot K^4}]\),
\(T\) - temperatura względna \([K]\).
\(E_o\) - energia wypromieniowana przez jednostkę powierzchni ciała doskonale czarnego \([\cfrac{W}{m^2}]\),
\(I_{o\lambda}\) - intensywność względna \([\cfrac{W}{m^3}]\),
\(\lambda\) - długość fali \([m]\),
\(C_o\) - stała promieniowania ciała doskonale czarnego \(C_o=5,669\cdot 10^{-8} [\cfrac{W}{m^2\cdot K^4}]\),
\(T\) - temperatura względna \([K]\).
Prawo Stefana-Boltzmanna - wzór - jak stosować w praktyce?