Wzór na maksymalny zwis pionowy cięgna ma postać:
\(f_{max}=\cfrac{b}{a}\left(m'-x_A\right)+k\left[\cos h\left(\cfrac{x_A}{k}\right)-\cos h\left(\cfrac{m'}{k}\right)\right]\)
\(f_{max}=\cfrac{b}{a}\left(m'-x_A\right)+k\left[\cos h\left(\cfrac{x_A}{k}\right)-\cos h\left(\cfrac{m'}{k}\right)\right]\)
gdzie:
\(f_{max}\) - maksymalny zwis pionowy cięgna \([-]\)
\(b\) - spad przęsła \([m]\),
\(k\) - parametr linii zwisu przewodu \([-]\),
\(h\) - wysokość nad powierzchnią terenu \([m]\),
\(a\) - rozpiętość przęsła \([m]\),
\(m'\) - miejsce występowania maksymalnego zwisu przewodu \([-]\),
\(x_A\) - współrzędne punktu zawieszenia.
\(f_{max}\) - maksymalny zwis pionowy cięgna \([-]\)
\(b\) - spad przęsła \([m]\),
\(k\) - parametr linii zwisu przewodu \([-]\),
\(h\) - wysokość nad powierzchnią terenu \([m]\),
\(a\) - rozpiętość przęsła \([m]\),
\(m'\) - miejsce występowania maksymalnego zwisu przewodu \([-]\),
\(x_A\) - współrzędne punktu zawieszenia.
Wzór na maksymalny zwis pionowy cięgna - jak stosować w praktyce?