Wzór na siłę oporu ośrodka dla cząstki kulistej ma postać:
\(R=\lambda\cfrac{\pi d^2}{4}\cdot \cfrac{u_o^2}{2}\rho_F\)
\(R=\lambda\cfrac{\pi d^2}{4}\cdot \cfrac{u_o^2}{2}\rho_F\)
gdzie:
\(R\) - siła oporu ośrodka dla cząstki kulistej \([N]\),
\(\lambda\) - współczynnik oporu ośrodka \([-]\),
\(d\) - średnica cząstki \([m]\),
\(\rho_F\) - gęstość ośrodka płynnego \([\cfrac{kg}{m^3}]\),
\(u_o\) - stała prędkości opadania cząstki \([\cfrac{m}{s}]\).
\(R\) - siła oporu ośrodka dla cząstki kulistej \([N]\),
\(\lambda\) - współczynnik oporu ośrodka \([-]\),
\(d\) - średnica cząstki \([m]\),
\(\rho_F\) - gęstość ośrodka płynnego \([\cfrac{kg}{m^3}]\),
\(u_o\) - stała prędkości opadania cząstki \([\cfrac{m}{s}]\).
Wzór na siłę oporu ośrodka dla cząstki kulistej - jak stosować w praktyce?