Wzór Kendalla i Monroe ma postać:
\(\eta_{Lm}=x_1\eta_{L1}^{\frac{1}{3}}+x_2\eta_{L2}^{\frac{1}{3}}\)
\(\eta_{Lm}=x_1\eta_{L1}^{\frac{1}{3}}+x_2\eta_{L2}^{\frac{1}{3}}\)
gdzie:
\(\eta_{Lm}\) - lepkość dynamiczna mieszaniny dla układów doskonałych \([Pa\cdot s]\),
\(\eta_{L1}\), \(\eta_{L2}\) - lepkość czystych składników \([Pa\cdot s]\),
\(x_1\), \(x_2\) - ułamki molowe składników tworzących mieszaninę \([-]\).
\(\eta_{Lm}\) - lepkość dynamiczna mieszaniny dla układów doskonałych \([Pa\cdot s]\),
\(\eta_{L1}\), \(\eta_{L2}\) - lepkość czystych składników \([Pa\cdot s]\),
\(x_1\), \(x_2\) - ułamki molowe składników tworzących mieszaninę \([-]\).
Wzór Kendalla i Monroe - jak stosować w praktyce?