Eszkola

Elektrownie w Europie - rozmieszczenie

Elektrownia jest infrastrukturalnym zespołem budynków, urządzeń i maszyn, w którym produkcja energii elektrycznej zachodzi na drodze przemiany innego rodzaju energii. Ze względu na rodzaj pierwotnego paliwa wyróżnia się elektrownie cieplne, wodne, wiatrowe, atomowe.
Rodzaj elektrowni zależy od rodzaju energii pierwotnej zamienianej na energie elektryczną. Ze względu na to wyróżnia się konwencjonalne i niekonwencjonalne źródła energii. Pierwsze obejmują elektrownie węglowe opalane węglem kamiennym bądź brunatnym, gazowe, w których pierwotnym paliwem jest gaz, jądrowe, które wykorzystują jądra pierwiastków. Elektrownie niekonwencjonalne wykorzystują źródła odnawialne do produkcji energii elektrycznej – promienie słoneczne – solarne, energię wiatru – wiatrowe, siłę spadku wody – wodne, energię wnętrza Ziemi – geotermalne.  
Lokalizacja elektrowni jest w dużej mierze związana z występowaniem owych źródeł pierwotnej energii więc również od zasobów każdego z państw Europy. Nie bez znaczenia również są światowe ceny surowców jeśli chodzi o ich import. W przypadku gdy kraj nie jest zasobny w surowce istnieje potrzeba ich sprowadzania. 
Przez wiele lat do produkcji energii elektrycznej używane prawie wyłącznie były nieodnawialne źródła energii, a w szczególności paliwa kopalne (zwłaszcza węgiel). 
W ostatnich latach odnotowano znaczny spadek ich zużycia w tym procesie na rzecz źródeł niekonwencjonalnych oraz jądrowych. Mimo wielu przeciwników i licznych protestów związanych z elektrowniami atomowymi ilość reaktorów sukcesywnie wzrasta i ten sposób pozyskiwania energii staje się coraz częstszy w wielu krajach. 

Największą elektrownią na terenie całej Europy jest Elektrownia jądrowa Zaporoże znajdująca się na Ukrainie. Działa w jej obrębie 6 reaktorów. 
Oprócz niej posiada elektrownie węglowe opalane węglem pozyskiwanym z Donieckiego Zagłębia Węglowego. Największe z nich to Zaporoska TES, Krzyworoska-2 TES, Żmijowska TES, Bursztyńska TES, Ładyżyńska TES, Naddnieprzańska TES, Starobiesziwska TES, Dobrotwirska TES, Trypilska TES. Oprócz nich posiada elektrownie wodne. Jest to 6 zapór na kaskadzie kaskada Dniepru: Dniprowska HES, Kremieńczucka HES, Dniprodzierżyńska HES, Kachowska HES, Kijiwska HES, Kijiwska HAES (szczytowo-pompowa), Kaniwska HES, Kaniwska HAES (szczytowo-pompowa) oraz na kaskadzie Dniestru Dnistrowska HES-1, Dnistrowska HES-2, Dnistrowska HAES (szczytowo-pompowa), Dubosarska HES. Elektrownie jądrowe Zaporiska AES w Energodarze, Południowoukraińska Elektrownia Atomowa w Jużnoukraińsku, Rówieńska Elektrownia Atomowa w Waraszu (4 bloki, w tym 1 w budowie), Czarnobylska AES (zamknięta w 2000), Chmielnicka AES w Nityszynie (2 bloki, w tym jeden w budowie). Oprócz tego na Ukrainie działa 2 elektrownie wiatrowe średniej mocy (w Nowoazowsku i Schodnicy) oraz Parki Solarne Ochotnykowe i Perowe na Krymie i Starokozacze niedaeko Odessy. 
Energetyka Niemiec oparta jest w dużej mierze na pracy elektrowni konwencjonalnych – węglowych opalanych węglem brunatnym. Największe z elektrowni to Frimmesdorf położona w Nadrenni w Glevenbroich., Neurath w Nadreni  Północnej-Westfalii, Niederaussem w Bergheim oraz Janschwalde - węglowa na Łużycach. Duży udział w produkcji energii ma również bardzo duża ilość elektrowni wodnych na kilku największych rzekach kraju. Na rzece Wezera w Dolnej Saksoni - Laufwasserkraftwerk Langwedel, Laufwasserkraftwerk Dörverden, Laufwasserkraftwerk Drakenburg, Laufwasserkraftwerk Landesbergen, w Bremie - Weserkraftwerk Bremen w Nadreni Północnej - Westfalii - Laufwasserkraftwerk Schlüsselburg, Laufwasserkraftwerk Petershagen. Na rzece Aller w Dolnej Saksoni - Wasserkraftwerk Oldau. Na rzece Lahn w w Nadreni - Palatynat - Kraftwerk Elisenhütte, Kraftwerk Friedrichssegen, Kraftwerk Cramberg. Kraftwerk Kalkofen, Kraftwerk Lahnstein, Kraftwerk Nassau. Na rzece Wiese - w Badeni - Winterbergia - Kraftwerk Mambach. Na rzece Ren - w Badenii Winterbergii - Rheinkraftwerk Laufenburg, Kraftwerk Ryburg-Schwörstadt, Rheinkraftwerk Säckingen, Rheinkraftwerk Gambsheim, Rheinkraftwerk Iffezheim, Kraftwerk Kehl. Na rzece Dunaj - w Bawarii - Kachletwerk, Kraftwerk Jochenstein, Kraftwerk Oberelchingen, Kraftwerk Leipheim, Kraftwerk Günzburg, Kraftwerk Gundelfingen, Kraftwerk Faimingen, Kraftwerk Bertoldsheim, Kraftwerk Bittenbrunn, Kraftwerk Bergheim, Kraftwerk Ingolstadt, Kraftwerk Regensburg, Kraftwerk Geisling, Kraftwerk Vohburg. Na rzece Men - w Hesji - Kraftwerk Griesheim, Kraftwerk Eddersheim, w Bawarii - Kraftwerk Kleinostheim, Pumpspeicherwerk Langenprozelten, Kraftwerk Lengfurt. Na rzece Mozela - w Nadreni - Palatynat- Moselkraftwerk Koblen, Moselkraftwerk Trier, Moselkraftwerk Detzem, Moselkraftwerk Lehmen, Moselkraftwerk Zeltingen, Moselkraftwerk Müde, Moselkraftwerk Wintrich, Moselkraftwerk Enkirch, Moselkraftwerk Nee. 
Oprócz tego Niemcy mają najwięcej zainstalowanych ogniw słonecznych w całej Europie. Ponadto funkcjonuje tam elektrownia napędzana turbiną gazową zlokalizowana w Huntorf. Jej działanie opiera się na magazynie energii w postaci podziemnej solnej kawerny, która jest wypełniona powietrzem pod ciśnieniem. W Europie jest to jedyna tego typu elektrownia. Na świcie znajduje się tylko jedna taka i można ją spotkać w USA.
Innymi większymi elektrowniami Europy są elektrownia Battersea zlokalizowana na południowym brzegu Tamizy w Londynie,  w Chorwacji elektrownia Płomin położona na półwyspie Istria, w Czechach szczytowo-pompowa w Dlouhe Strane (Sudety Wysokie) i węglowa w Dziećmorowicach  przy granicy z Polską, w Hiszpani elektrownia Endesa termic, naprzedmieściach Ferrol, PS 10 – elektrownia słoneczna w pobliżu Sewilli, która ma postać wieży oraz elektrownia w Teruel - węglowa opalana węglem brunatnym. W Izraelu znajduje się elektrownia  elektrownia gazowa w Chaggit. 
We Francji obok tradycyjnych elektrowni cieplnych funkcjonuje kilka Parków Słonecznych: Toul-Rosières, Gabardan, Les Mées, Crucey, Massangis, Curbans. 
Norwegia jest krajem, w którym znacząca część energii pochodzi z wykorzystania źródeł niekonwencjonalnych. W energetyce wodnej największe znaczenie ma elektrownia wodna w Tokke - Wykorzystuje różnicę poziomów pomiędzy jeziorami Vinjevatn i Bandak. W wiatrowej natomiast Frma wiatrowa Smøla - pierwsza w zachodniej części wyspy Smola, zasilają głównie sieć w okolicach Trondheim.
Islandia również jest krajem wykorzystującym swoje naturalne źródła odnawialne do produkcji energii. Znajduje się tam bardzo dużo lodowców, z których największe to Vatnajökull, Langjökull i Hofsjökull. Z każdego lodowca wypływają rzeki polodocowe, kóre niosa ze sobą ogromne ilości wody i mają bardzo duży przepływ i znaczne różnice wysokości. To powoduje duży udział energetyki wodnej w produkcji energii kraju. Pierwsza elektrownia wodna znajdowała się w okolicy Reykyawiku. Kolejną hydroelektrownię o nazwie Fjarðarselsvirkjun otwarto kilka lat później, natomiast w roku 1921 do użytku została oddana elektrownia w Seyðisfjörður. Funkcjonuje jeszcze hydroelektrownia Fljótsdalur położoną w pobliżu największego lodowca Europy. 
Dzięki położeniu geologicznemu Islandia znajduje się na grzebiecie oceanicznym, gdzie jest podwyższona aktywność wulkaniczna. Dzięki temu energii wnętrza Ziemi została wykorzystana do produkcji energii elektrycznej. Elektrownie geotermalne w Islandii to elektrownia Hellisheioi położona w południowo-zachodniej Islandii, 40 km od Rejkiawiku,, Nesjavellir - 11 km od pierwszej w okolicy wulkanu Hengill, Svartsengi - południowo-wschodniej Islandii w okolicy Grindaviku. 
 

Elektrownie w Europie - rozmieszczenie Wasze opinie

7×4 =