Harbour Island - wyspa "wolności"

Harbour Island to jedna z najpiękniejszych pod względem turystycznym wysp Bahamów, która znana jest głównie z wybrzeża będącego plażą idealnego różowego piasku. Położona jest około 330km od Miami oraz 100km od Nassau. Ma około 5,6km długości oraz 2,4km szerokości. Niegdyś była stolicą Bahamów oraz jest drugim największym miastem po Nassau. Obecną populację wyspy szacuje się na ok. 1500-2000 osób.

 

Ciepłe, krystaliczne wody oceanu zapewniają wspaniałe warunki do nurkowania, łowienia ryb i żeglowania, natomiast przybrzeżna rafa pozwala na bezpieczne pływanie i snorkeling. Jednak Harbour Island to nie tylko turystyka – wyspa, która jest dystryktem archipelagu Eleuthera, posiada również ciekawą historię. Ta udokumentowana sięga ponad 350 lat wstecz, gdy „Ojcowie Pielgrzymi” z powodu niepokojów religijnych opuścili kościół angielski i osiedlili się w Plymouth (Massachusetts, USA) tworząc nową kongregację (rok 1620). Niewielka społeczność innowierców w związku z prześladowaniami, przeniosła się na Bermudy (rok 1644). Jednak z powodu ciągłych starć z osadnikami opuścili w 1648 roku i prowadzona przez kapitana Williama Sayle-a, 70-osobowa grupa angielskich purytanów (samozwańczych „Eleutheran Adventurers") dotarła do brzegu wyspy, którą nazwali Eleuthera (od greckiego słowa „eleutheros” - „wolny”). Wyspa ta miała być i stała się miejscem wolności religijnej, gdzie ośmieszanie lub prześladowania przekonań religijnych jakiejkolwiek osoby były zakazane. Zagwarantowano wtedy równość religijną i sprawiedliwość dla wszystkich. Pierwsza osada na Harbour Island powstała w 1650 roku, gdy purytanie szukali schronienia przed hiszpańskimi najeźdźcami. Od 1670 roku Bahamy były posiadłością brytyjskiej kolonii Karolina, jednak Hiszpanie nie uznawali praw Wielkiej Brytanii do wysp aż do 1783 roku. Dopiero od 10 lipca 1973 roku Bahamy są niepodległe.

Zakłada się ,że przed przybyciem purytanów, wyspy zamieszkiwali Indianie Lucayan, który w XVI zostali zniewoleni przez Hiszpanów i wywiezieni do przymusowej pracy w kopalniach złota i srebra w Ameryce Południowej.


Miasto Dunmore, autor zdjęcia: Ian Gratton [CC-BY-2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0)]
 

Eleuthera znana jest wśród miejscowej ludności jako „Citagoo”, a Harbour Island jako „Briland”. Dunmore Town, nazwane od nazwiska Lorda Dunmore (zarządca w latach 1786 – 1797), jest głównym i jedynym miastem na Harbour Island oraz jedną z najstarszych osad na Bahamach. W XIX wieku była to ciekawa niewielka wioska charakteryzująca się nowoangielską architekturą i znana z budowy statków oraz rafinacji cukru. W latach prohibicji w Stanach Zjednoczonych (1919 – 1933) na Bahamach rozkwitała produkcja rumu.
 

Turystyka na Harbour Island i Eleutherze pojawiła się dopiero w 1940 roku. Jednym z zabytków historycznych Harbour Island są schody zwane „Hill Steps” wykute w litym kamieniu przez pierwszych mieszkańców. Jest również pięknie położona jaskinia „Titus Hole”, z której rozpościera się widok na zatokę a która w dawnych czasach służyła jako więzienie.


Hill Steps, autor zdjęcia: David Boeke [CC-BY-2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0)]
 

Na Bahamach panuje klimat podrównikowy wilgotny a na Harbour Island miesza się on z klimatem zwrotnikowym wilgotnym. Średnie temperatury wynoszą od 21°C (styczeń) do 27°C (lipiec), natomiast miesięczne opady deszczu nie przekraczają 10mm. Na wyspach można rozróżnić dwie główne pory roku: letnią wilgotną trwającą od maja do listopada oraz zimową bezdeszczową trwającą od grudnia do kwietnia.
 

Wspomniane na wstępie różowe plaże rozciągają się na obszarze ponad 5 kilometrów i uznawane są za jedne z najpiękniejszych różowych plaż na świecie. Znajdujący się na nich piasek składa się kawałków korali, połamanych muszli, rozkruszonych kamieni oraz węglanu wapnia pochodzącego od małych morskich bezkręgowców.


Autor zdjęcia: Mike’s Birds [CC-BY-2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0)]

Swój nietypowy różowy kolor zawdzięcza mikroskopijnym opancerzonym zwierzętom morskim zwanym otwornicami (Foraminifera). Otwornice posiadają jasnoróżowe bądź czerwone pancerzyki, z których wysuwają „nibynóżki”, dzięki którym poruszają się i zdobywają pokarm. Zwierzęta te żyją na spodzie rafy oraz na dnie morza, pod skałami oraz w jaskiniach. Wymywane są na brzeg przez fale bądź ryby, na których się żywią. Otwornice są jednymi z najczęściej występujących organizmów jednokomórkowych w ocenie i odgrywają bardzo ważną role w środowisku.