Pieniny

Pieniny to pasmo górskie położone w Karpatach pomiędzy ich Zachodnią i Wschodnią częścią, jako granica między nimi. Stanowią część Pienińskiego Pasa Skałkowego. Od północy graniczy z Gorcami, a także Beskidem Sądeckim, od południa z pasmem Pogórza Spiskiego. 
Przez Pieniny przepływa rzeka Dunajec, który na tym terenie ma dwa przełomy – pod Niedzicą i między Sromowcami Niżnymi a Szczawnicą. Z tego względu są podzielone na 3 części. Pieniny Spiskie, Pieniny Właściwe, Małe Pieniny. 
Pierwsza część rozciąga się między doliną rzeki Białki, a przełomem Dunajca pod Niedzicą, z najwyższym szczytem Górą Żar (879 m n.p.m.).
W Pieninach Właściwych najwyższym szczytem są Trzy Korony (982 m n.p.m.). Leżą one między Niedzicą a drugim przełomem Dunajca. 
Małe Pieniny natomiast rozciągają się aż do Doliny Popradu. Ich najwyższy szczyt to Wysokie Skałki (1050 m n.p.m.).
W podłożu zaobserwować można głównie wapienie, łupki, margle, radiolaryty, piaskowce. Uwagę zwraca fakt, że są to skały o różnej odporności na procesy niszczenia. Stąd w krajobrazie Pienin często spotkać można pojedyncze wierzchołki skalne, bez fizycznego powiązania z innymi. Jest to wynikiem tego, że te, które niegdyś były zbudowane ze skał mniej odpornych na procesy wietrzenia i denudacji zostały zniszczone i zrównane z ziemią, podczas, gdy ostały się te, zbudowane ze skał bardziej odpornych. 
Nagromadzone osady na dnie Oceanu Tetydy zostały spękane i pofałdowane, a następnie wydźwignięte i spękane ze względu na obustronne ich ściskanie. Ponownie znalazły się pod woda, gdzie nagromadził się na nich flisz, czyli naprzemiennie ułożone skały osadowe. Kolejne ich ściśnięcie i spękanie było wynikiem wypiętrzania Karpat z obydwu stron (zarówno Zachodnich jak i Wschodnich). Wszystkie powstałe wówczas uskoki i spękania zostały w późniejszym czasie wykorzystane przez wszelkie intruzje magmowe.