Wzór na dopuszczalną liniową prędkość pary ma postać:
\(u_G=C\rho_G^{-f}\)
gdzie:
\(u_G\) - dopuszczalna liniowa prędkość pary \([\cfrac{m}{s}]\),
\(\rho_G\) - gęstość pary \([\cfrac{kg}{m^3}]\),
\(C\) - współczynnik proporcjonalności, zależny od odległości międzypółkowej H \([-]\),
\(f\) - wykładnik potęgi, zależny od odległości międzypółkowej \([-]\);
Dla odległości międzypółkowej H=500 mm, współczynnik C=1,14, natomiast wykładnik potęgi f=0,465.
gdzie:
\(u_G\) - dopuszczalna liniowa prędkość pary \([\cfrac{m}{s}]\),
\(\rho_G\) - gęstość pary \([\cfrac{kg}{m^3}]\),
\(C\) - współczynnik proporcjonalności, zależny od odległości międzypółkowej H \([-]\),
\(f\) - wykładnik potęgi, zależny od odległości międzypółkowej \([-]\);
Dla odległości międzypółkowej H=500 mm, współczynnik C=1,14, natomiast wykładnik potęgi f=0,465.
Wzór na dopuszczalną liniową prędkość pary - jak stosować w praktyce?