Liczba Taylora wyrażona jest wzorem:
\(Ta=\omega_c\cdot\rho\cdot R_i^2\cdot \sqrt{\delta_{cc}^3}\)
gdzie:
\(Ta\) - liczba Taylora \([-]\),
\(\omega_c\) - krytyczna prędkość kątowa (gdzie pojawiają się wiry Taylora) \([\cfrac{rad}{s}]\),
\(\rho\) - gęstość płynu \([\cfrac{kg}{m^3}]\),
\(R_1\) - promień cylindra wewnętrznego \([m]\),
\(\delta_{cc}\) - współczynnik wyrażający stosunek promieni cylindra \([-]\).
\(Ta=\omega_c\cdot\rho\cdot R_i^2\cdot \sqrt{\delta_{cc}^3}\)
gdzie:
\(Ta\) - liczba Taylora \([-]\),
\(\omega_c\) - krytyczna prędkość kątowa (gdzie pojawiają się wiry Taylora) \([\cfrac{rad}{s}]\),
\(\rho\) - gęstość płynu \([\cfrac{kg}{m^3}]\),
\(R_1\) - promień cylindra wewnętrznego \([m]\),
\(\delta_{cc}\) - współczynnik wyrażający stosunek promieni cylindra \([-]\).
Liczba Taylora - wzór - jak stosować w praktyce?